Allahümme yâ muhavvilel havli vel ahvâl, havvil hâlenâ ilâ ahsenil hâl

ALLAHÜMME YÂ MUFETTIHA’EL EBVAB, IFTAH LENÂ HAYR’AL BAB.

ve izâ maridtu fe huve yeşfîn

VE BEŞŞIRI’S-SÂBIRÎN

Şüphesiz her zorlukla beraber bir kolaylık vardır Bilmez misin ki, kış, kalbinde baharı büyütür. Görmez misin ki sabahın adı gecenin kara gözleriyle yazılır. Hatırlamaz mısın ki yokuş yoksa düze varamazsın.

Sanma ki tanıyorsun kendini. Meçhulsün kendine. Duyamıyorsun ruhunun fısıltılarını. İçinde saklı sancıların adını bilmiyorsun. Eğilip içinin kuytularına, bir serin su arıyorsun. Sırrın var; kendine sakladığın. Sırrının da sırrı var; kendinden saklı kalan. İçinin kuyularının ürpertili sularını duyacak bir can kulağı arıyorsun.

HAYRUN NAS MEN YENFEÛN NAS

Allah kuluna kafi değil mi?

ELÂ Bİ’ZİKRİLLAHİ TETMAİNNÜ’L KULUB

LÂ TAKNETÛ MİN RAHMETİLLAH

Üzülme, Allah bizimle beraberdir Kaybolmuşsun. Eve dönemiyorsun. Üşüyorsun. Yolunu şaşırmışsın. Sorularına cevap alamıyorsun. Yaşadığın sadece çaresizlik. Tutunduğun ne varsa kırılıyor. Eşyanın yüzü vefasız. Yetim hissediyorsun kendini. Her şey düşüyor güz yaprakları gibi. Sarı solgun bir vedanın ortasında buluyorsun kendini.

Ve Kur'an'dan müminler için şifa ve rahmet olanı indiriyoruz.

ey koruyan