Her hâl geçicidir.

elif

Hiç

Gönüllerdeki dertlere şifâdır.

Gevşemeyin, hüzünlenmeyin. Eğer (gerçekten) iman etmiş kimseler iseniz üstün olan sizlersiniz.

Kendini (nefsini, haddini) bilen, Rabbini bilir İnsanın Rabbine yolculuğu kendinden geçer. Kendine uğramayan insan, Rabbiyle buluşamaz. Bak şimdi içine. Bir aynasın sen. Her şeye. Herkese. Görüyorsun. İşitiyorsun. Anlıyorsun. Konuşuyorsun. Bir haritasın sen. Gerçeğin haritası.

Muhakkak ki biz insanı en mükemmel biçimde yarattık.

ey yardım edebilecek durumda olan kişi, lütfen bana yardım et

aşık der inci tenden, incinme incitenden, kemâlde noksan imiş, incinen incitenden

ALLAH VAR GAM YOK

ODUN YANAR KÜL OLUR / INSAN YANAR KUL OLUR

ne dem bâki ne gam bâki

EL-HAMDÜLILLAHI ALÂ KÜLLI HÂL SIVEL KÜFRI VED-DALÂL

EYVALLAH

MEVLÂ GÖRELIM N’EYLER / N’EYLERSE GÜZEL EYLER

DERMAN ARARDIM DERDİME, DERDİM BANA DERMAN İMİŞ BURHAN SORARDIM ASLIMA, ASLIM BANA BURHAN İMİŞ

“Yâ Hû” hitabında saklı her teselli. Bu sessiz akışın dibinde saklı sırdır ‘Hû’. Feleğin sayısız çarkının ahenginin fısıltısıdır ‘Hû’. Bu yeryüzü yalnızlığının perde ardını dolduran umuttur ‘Hû’. Görünenlerin gösterdiği görünmeyenin ünvanıdır ‘Hû’. Öteye b/akıştır. Varlığa kanmayıştır.

Keyif, an’da olmaktır. An’ın sonsuzluğun tohumu olduğunu bilerek var olmaktır. Belki de şimdilerde “mindfulness” diye bildiğimiz “bilinçli varoluş”un nüvesidir. Hayatın iniş çıkışlarına kapılmadan, geleni de gideni de keyifle seyreden olmaktır.

ve hüve meaküm eyne mâ küntüm

HOŞÇA BAK ZÂTINA KIM ZÜBDE-I ÂLEMSIN SEN/ MERDÜM-I DÎDE-I EKVÂN OLAN ÂDEMSIN SEN.